MOJ 130 – model 1938 to lekki motocykl turystyczny produkowany w latach 1937-39 w Fabryce Maszyn, Odlewni Żelaza i Metali MOJ w Katowicach, należącej do Gustawa Różyckiego.
Istniejące od 1913 roku niewielkie zakłady produkcyjne Schlesische Gruben und Hüttenbedarfsgesellschaft m.b.H, do lat 30. XX wieku często zmieniały właścicieli i nazwy. W roku 1933 nowym właścicielem został Gustaw Różycki, który zmienił nazwę przedsiębiorstwa na: Fabryka Maszyn, Odlewni Żelaza MOJ oraz znacznie je rozbudował. Fabryka specjalizowała się w produkcji sprzętu i wyposażenia dla górnictwa. Chociaż Różycki nie był szczególnym miłośnikiem pojazdów mechanicznych, jego zakłady w 1935 roku rozszerzyły profil produkcji o, zyskujące w kraju coraz większą popularność, jednoślady.
Konstruktorem pojazdu MOJ 130 był inż. Karol Zuber, który starał się zastosować w projektowanym motocyklu najlepsze cechy maszyn zagranicznych. Widoczne są w nim więc podobieństwa do pojazdów marki Zündapp (rama zewnętrzna) oraz Sachs 98 (silnik).
W motocyklu MOJ, pomimo dość dużej pojemności skokowej silnika, zastosowano zaledwie dwa przełożenia. Jazda tym motocyklem była wyjątkowo łatwa i wygodna, ponieważ umiejętnie dobrano zestopniowania przekładni łącząc je z wysoką elastycznością silnika.
Choć cena pojazdu nie była wygórowana (950 zł), MOJ 130 był bardzo cenioną konstrukcją, z uwagi na bardzo solidne wykonanie (niemal w całości z elementów krajowej produkcji), niską awaryjność, a także liczne sukcesy w ówczesnym sporcie motorowym, w tym w rajdach terenowych. Skala produkcji nie była duża – od lutego 1937 roku do września 1939 roku wyprodukowano około 600 egzemplarzy.
W wojnie obronnej 1939 roku 10 Brygada Kawalerii Zmotoryzowanej użyła kilku motocykli MOJ.

Opracował: Szymon Czyżyk