Produkcja telefonu Aster-72 miała miejsce w okresie największego rozkwitu Radomskiej Wytwórni Telefonów (RWT). Można przywołać kilka dowodów na potwierdzenie tej tezy. Wznawiając działalność po II wojnie światowej, radomska fabryka zatrudniała zaledwie osiemdziesięciu dwóch pracowników, a w roku 1988 załoga fabryki liczyła dwa tysiące dwieście osób. Od zakończenia wojny do 1970 roku przedsiębiorstwo zdołało wyprodukować pięć milionów aparatów telefonicznych, tyle samo, co w latach 1970-1976. W 1988 osiągnięto rekordową ilość wyprodukowanych telefonów – milion sześćset tysięcy rocznie. Produkty RWT eksportowano na cały świat: do Tajlandii, Maroka, Francji, czy Grecji. W Syrii przedsiębiorstwo miało nawet własną montownię.
Dwudziestolecie prosperity (w latach 70. i 80. XX wieku) było związane z upowszechnieniem telefonu jako urządzenia codziennego użytku w domach Polaków. Dotychczas produkcję pochłaniał głównie eksport oraz potrzeby przemysłu i administracji. Gierkowska dekada wiązała się w historii PRL ze wzrostem konsumpcji w gospodarstwach domowych, nowym wzornictwem i zezwoleniami na zakup licencji z krajów „kapitalistycznego zachodu”. Dla Radomskiej Wytworni Telefonów oznaczało to wypuszczenie nowej, bardzo udanej „kwiatowej” serii telefonów, której jednym z pierwszych przedstawicieli był Aster-72.
Historia Astrów rozpoczyna się w lipcu 1969 roku na wystawie przemysłowej w Moskwie, podczas której zaprezentowano prototyp Astra-70, stworzony przez inżynierów J. Bojarczaka, S. Józwowicza i Z. Jagielskiego. Początkowo telefon planowany był jako model eksportowy do ZSRR. Aster-70, w porównaniu z późniejszym telefonem Aster-72, wyposażony był w tarczę numerową TN63A, pochodzącą ze starszych modelów CB 662, inny dzwonek oraz inny transformator audio. Już w tym modelu można jednak obserwować zmianę designu charakterystyczną także dla Astra-72. Na polski rynek oba modele wprowadzono w 1973 roku. Aster-72 był aparatem biurowym przeznaczonym do współpracy z ręcznymi lub automatycznymi centralami telefonicznymi CB o klasycznej konstrukcji elektrycznej, z dzwonkiem mechanicznym oraz francuską tarczą TN-74, do której zakupiono licencję. Aster-72 produkowano również w wersjach eksportowych, najciekawsze modele trafiały na rynki: francuski, kanadyjski i amerykański, choć prawdziwy sukces telefon odniósł na chłonnych rynkach wschodnich. W latach 1973-1985 urządzenie produkowano w RWT, następnie produkcję przeniesiono do Telkom-Telcza, gdzie astry produkowano do wczesnych lat 90.
Prezentowany aster-72 występuje w bardzo rzadko spotykanej kolorystyce. Zazwyczaj spotyka się modele w kolorze szarym, kości słoniowej, pomarańczowym i czerwonym.

Opracował: Szymon Czyżyk