W drugiej połowie lat 70. XIX wieku Europa zapoznała się z najnowszym wynalazkiem Aleksandra Grahama Bell’a – telefonem. Bell opatentował swój wynalazek w kilku europejskich krajach, ale nie we wszystkich. Nie zrobił tego między innymi w Niemczech. Tę sytuację skwapliwie wykorzystali Werner Siemens i Johan Halske, właściciele przedsiębiorstwa Siemens & Halske, które od 1847 roku dobrze radziło sobie na rynku telegraficznym. Pierwszy telefon firma wyprodukowała w listopadzie 1877 roku, następnie w grudniu opatentowała wynalazek na terenie Niemiec (podobną ścieżką podążył Lars Magnus Ericsson w Szwecji). Na wiele lat Siemens stał się liderem w telefonizacji swojego kraju.
W drugiej połowie lat 20. XX wieku firma Siemens & Halske szukała modelu telefonu, który zerwie z dotychczasowym dizajnem, będzie łatwy w użytkowaniu i konserwacji oraz wydajny w produkcji. Tak powstał jeden z najbardziej rozpoznawalnych telefonów Siemens & Halske – model W28. Przedsiębiorstwo z powodzeniem zaproponowało ten model telefonu w przetargu na standardowy niemiecki telefon. Od 1928 roku W28 został podstawowym modelem telefonu Deutsche Reichspost. W połowie lat 30. XX wieku niemiecka poczta złożyła zamówienie na następcę W28, model W38 (gdzie 38 oznacza datę wprowadzenia do produkcji). Wybuch wojny zaledwie rok później spowodował jednak, że nowy telefon nie zdążył zastąpić W28. Flagowy model Siemens & Halske lat 20. i 30. osiągnął niemały sukces eksportowy. Licencję na produkcję wykupiły między innymi Tesla na Węgrzech i Heemaf w Holandii. Również pod względem konstrukcyjnym W28 był urządzeniem przełomowym, bo był pierwszym telefonem Siemensa, w którym zastosowano bakelit.
Siemens & Halske W28 jest aparatem telefonicznym analogowej telefonii komutowanej (PSTN). Wybieranie numerów realizowano w systemie impulsowym, za pośrednictwem tarczy numerowej. Obudowa i słuchawka wykonane są z czarnego bakelitu ze stalową podstawą z zaokrąglonymi narożnikami i płaskim metalowym okienkiem przybitym do frontu urządzenia Do przedniego środkowego korpusu zamontowana jest tarcza numerowa i widełki. Mikrotelefon jest podłączony z częścią bazową za pomocą skręconego przewodu.

Opracował: Szymon Czyżyk