Komputer Commodore C64 należy do najpopularniejszych konstrukcji w historii informatyki. Urządzenie trafiło na rynek w 1982 roku i było produkowane do 1994 roku. W Polsce okres jego szczytowej popularności przypadł na pierwszą połowę lat dziewięćdziesiątych. W okresie przemian gospodarczych polskie społeczeństwo nie było zamożne, więc komputer ten stanowił atrakcyjną alternatywą dla bardziej zaawansowanych konstrukcji, takich jak PC czy Amiga.
C64 produkowała, powstała w 1954 roku w Toronto, później przeniesiona do Nowego Jorku, firma Commodore Business Machines. Jej założycielem był Jack Trzmiel – polski emigrant żydowskiego pochodzenia ocalały z Holocaustu. Początkowo w firmie zajmowano się naprawą maszyn do pisania, lecz profil produkcji i zakres usług sukcesywnie zmieniano, w zależności od warunków rynkowych i działalności konkurencji (szczególnie producentów japońskich, którzy najpierw zdominowali rynek maszyn do pisania, a później sumatorów i kalkulatorów). Pod wpływem Irvinga Goulda – głównego inwestora Commodore – firma zajęła się produkcją kalkulatorów elektronicznych. Później wykupiła przedsiębiorstwo MOS Technology, Inc., które wcześniej dostarczało jej części. W ten sposób do Commodore trafił, zatrudniony wcześniej w MOS Technology, Inc. inżynier Chuck Peddle, który został mianowany kierownikiem biura konstrukcyjnego. Pod jego wpływem przedsiębiorstwo rozpoczęło produkcję komputerów domowych. Na skutek wewnętrznego konfliktu Trzmiel opuścił firmę na początku lat. 80. W tamtej dekadzie pełniła ona rolę lidera rynku komputerów domowych. Jednak ze względu na to, że nie wdrażano w niej innowacji, a konkurencja ze strony dynamicznie rozwijającego się rynku komputerów osobistych (PC) rosła, firma zbankrutowała w 1994 roku.
Zgodnie ze standardami obowiązującymi w latach 80., konstrukcja komputera została zintegrowana z klawiaturą i umieszczona w jednej obudowie. Rolę monitora mógł pełnić odbiornik telewizyjny, a funkcję podstawowego nośnika danych spełniała specjalna wersja magnetofonu kasetowego. Możliwy był także zakup dodatkowej stacji dysków.
Commodore C64 wyróżniało się na tle konkurencji zaawansowanymi możliwościami dźwiękowymi. Było to zasługą układu scalonego o nazwie SID. Możliwość ta była wykorzystywana nie tylko przez autorów gier komputerowych, ale także muzyków. Obecnie C64 jest wykorzystywane w ramach demosceny (subkultury pasjonatów zajmujących się programowaniem i komputerami) do tworzenia utworów nawiązujących swoją stylistyką do lat 80. XX wieku.

Opracowanie: Marek Więcek, Filip Wróblewski