KLASYKI TECHNIKI

KLASYKI TECHNIKI — TELEKOMUNIKACJA TEKSTOWA: OD TELEGRAFU DO SMS-ÓW

Wystawa archiwalna

Klasyki techniki to cykl miniwystaw (wystaw tzw. jednego obiektu), prezentujących rzadko oglądane obiekty ze zbiorów Muzeum Inżynierii Miejskiej. Wybrane eksponaty opowiedzą o rozwoju technik, bez których nie wyobrażamy już sobie naszej codzienności. Na przestrzeni dekad radioodbiorniki, telewizory, telefony, komputery zmieniały się zarówno pod względem stosowanych technologii, jak i wzornictwa przemysłowego. Chcemy zachęcić zwiedzających do uważnego oglądania zabytkowych urządzeń, dlatego cykl „Klasyki techniki” realizujemy w duchu wystawy jednego eksponatu.

Korzystamy z komunikacji tekstowej niemal na każdym kroku. Wysyłamy setki wiadomości SMS, kontaktujemy się ze znajomymi za pośrednictwem sieci społecznościowych, piszemy e-maile. Ale idea wykorzystania techniki do przesyłania krótkich wiadomości tekstowych nie jest nowa. Już w XIX wieku świat został opleciony pajęczyną połączeń telegraficznych, a kilka pokoleń wynalazców i inżynierów pracowało nad coraz nowocześniejszymi sposobami pisania na odległość.
Na kolejnej wystawie z cyklu Klasyki techniki prezentujemy kilka wybranych urządzeń z różnych epok, wykorzystywanych do przesyłania komunikatów tekstowych.

Aparat telegraficzny systemu Morse’a
Polska, lata 30. XX w.

Klasyczny aparat telegraficzny systemu Samuela Morse’a – najpopularniejszego systemu telegraficznego na świecie. Działanie aparatu polegało na ręcznym zamykaniu obwodu elektrycznego za pomocą specjalnego włącznika, tzw. klucza. Zamknięcie obwodu po stronie stacji nadawczej powodowało uaktywnienie elektromagnesu w odległej stacji odbiorczej, ten z kolei przyciskał papierową taśmę do nasączonego tuszem koła. Na przesuwającej się taśmie odciskały się kropki lub kreski, w zależności od tego, jak długo klucz pozostawał zamknięty. Telegrafista obsługujący stację odbiorczą tłumaczył układ tych znaków na standardowe litery.

Telefon komórkowy Nokia 9300
Finlandia, 2005

Urządzenie będące połączeniem telefonu komórkowego i komputera kieszonkowego, produkowane z myślą o klientach biznesowych. W stanie złożonym Nokia 9300 była wykorzystywana w taki sam sposób, jak klasyczny telefon komórkowy, wyposażony w niewielki wyświetlacz i klawiaturę numeryczną. Po otwarciu użytkownik uzyskiwał dostęp do dużego ekranu LCD o przekątnej 4” i rozdzielczości 640×200 pikseli, a także wygodnej klawiatury w układzie QWERTY. W tym trybie telefon mógł być wykorzystywany do przeglądania stron WWW, pisania wiadomości e-mail oraz edytowania dokumentów.
Urządzenie łączyło się z Internetem za pomocą systemu pakietowej transmisji danych EDGE. Dostępny był także moduł Bluetooth oraz port podczerwieni IrDA. Na rynek wypuszczony został też udoskonalony model 9300i, który mógł łączyć się z sieciami wi-fi.