Izolator energetyczny jest obiektem stosowanych w elektroenergetyce do podtrzymywania i izolowania elementów przewodzących prąd, w tym przypadku przewodów przesyłowych. Tradycyjnie, wyroby tego typu wykonywane są ze szkła lub porcelany elektrotechnicznej. Obecnie na świecie coraz częściej stosuje się też izolatory z kauczuku silikonowego, które są o około 20% tańsze od swoich klasycznych odpowiedników, mają mniejszą wagę i większą odporność na uszkodzenia mechaniczne. Przedstawiany obiekt wyprodukowany został przez najsłynniejszą w okresie międzywojennym polską hutę szkła użytkowego i ozdobnego – Huty Szklane Juliusza Stolle Niemen SA. Zakład został założony przez Wilhelma Krajewskiego i Juliusza Stollego w 1891 roku w okolicy Nowogródka. Istnieje do dziś, obecnie znajdując się na terytorium Białorusi. Huty dostarczały około 3% wyrobów szklanych na krajowy rynek, obecne były też na wielu zagranicznych rynkach, na przykład w Kanadzie, Argentynie czy Syrii. Produkowano blisko 2000 wzorów katalogowych między innymi w stylu art déco. Wykonywano także indywidualne zamówienia na wyroby szklane. W roku 1912 oraz 1922 firma otrzymała duże zamówienia na dostawy izolatorów szklanych od Ministerstwa Poczty i Telegrafu. Podczas II wojny światowej Huty Niemen zostały znacjonalizowane i przeszły pod zarząd radziecki. Prezentowany egzemplarz izolatora to model produkowany do początku lat 30. XX wieku, o bardzo charakterystycznym kształcie ze ściętą górną częścią. Izolatory te były wytwarzane w trzech rozmiarach: osiem, dziesięć i czternaście centymetrów oraz w wariantach o różnej barwie szkła.
Ciekawostka: Wśród wyrobów huty Niemen znajduje się urna na serce marszałka Piłsudskiego wykonana w 1935 roku. Huta dostarczyła też zastawy stołowej do rezydencji prezydenta Polski.

Bibliografia:
Huta Szkła J. Stolle „Niemen”, blog „Polskie Zielone Szkło” 6.01.2018, https://polskiezieloneszklo.pl/huta-szkla-j-stolle-niemen/, dostęp 9.05.2021.