Przenośny magnetofon szpulowy ZK-140 T, to monofoniczny czterościeżkowy magnetofon o jednej prędkości przesuwu taśmy, przeznaczony do odtwarzania lub rejestrowania dźwięku. Jest jednym z wielu modeli magnetofonów szpulowych składających się na serię ZK-100. Zainaugurowano ją publiczną prezentacją dwuścieżkowego magnetofonu ZK-120 podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich w roku 1968, gdzie urządzenie cieszyło się olbrzymim zainteresowaniem publiczności. Niedługo później ruszyły prace nad konstrukcją ZK-140, a zaraz po niej ZK-140 T. Za produkcję magnetofonu do końca lat 70. XX wieku odpowiadały Zakłady Radiowe im. Marcina Kasprzaka w Warszawie, następnie przekazano ją gdańskim Zakładom Mechaniki Precyzyjnej Unitra-Magmor, gdzie od początku lat 80. do grudnia 1989 roku produkowano wersję ZK-140 TM o zmienionych parametrach technicznych. ZK-140 T produkowano w dwóch wersjach – podstawowej oraz „delux”. Różnica między nimi sprowadzała się przede wszystkim do sposobu projektowania obudowy (w tym przedniego panelu), w niewielkim zaś stopniu do parametrów.
Urządzenia z serii ZK korzystają z licencji niemieckiej firmy Grundig. We wczesnych modelach w serii zastosowano lampy elektronowe (ZK-120, ZK-140, ZK-145). Ze względu na zmiany standardów produkcji sprzętu RTV, w latach 60. to już wówczas przestarzałe rozwiązanie zastąpiono układem elektrycznym wykorzystującym tranzystory (stąd oznaczenie „T”).
Magnetofon ZK-140 T jest zasilany sieciowo prądem zmiennym. Magnetofon pozwala na: zapis dźwięku z mikrofonu, odbiornika radiowego czy telewizyjnego, gramofonu lub innego magnetofonu (po podłączeniu ich za pomocą gniazd znajdujących się w tylnej ściance); odczyt zapisu własnego lub wykonanego na innym magnetofonie; wyszukanie danego odcinka nagrania przy pomocy wbudowanego czterocyfrowego licznika; szybkie przewijanie taśmy w obu kierunkach z prędkością do 9,5 cm/s; podsłuch zapisu przy pomocy słuchawki; monofoniczny odczyt ścieżek zapisanych stereofonicznie; równoczesny odczyt dwóch ścieżek; zapis synchroniczny przy pomocy dodatkowego wzmacniacza. Odsłuch wykonanych nagrań jest możliwy dzięki wbudowanemu głośnikowi Tonsil GD 14-9/3. Czas odczytu pełnej szpuli z taśmą – w zależności od jej grubości – waha się w przedziale od czterech do sześciu godzin. Do obsługi magnetofonu służą umieszczone w górnym panelu: regulatory tonu i głośności, przycisk zapisu, licznik, wychyłowy wskaźnik wysterowania oraz obrotowy przełącznik rodzaju pracy.

Opracowanie: Filip Wróblewski